Czekolado, ach czekolado,
chodzisz za mną w dzień i w nocy,
dziś Ci dam wygrać i zjem Cię.
O czekolado!
Przepis jest bardzo prosty i szybki - serio - tego ciasta nie da ciasta zniszczyć. Całość zajęła mi, wraz z obiadkiem Młodzieńca dokładnie 43 minuty.
Przepis znalazłam w książce Anny Starmach, napisano w niej, że ciasto jest dla 6-8 osób (😆), niby da się, ale pozostaje olbrzymi niedosyt, pomimo mega-kaloryczności. Przepis trochę pozmieniałam, ale dam znać co, gdzie i jak.
Do dzieła, przygotujcie: 1 garnek, 1 miskę, szpatułkę do ciasta, mikser. Ten mikser to mój wynalazek, w oryginalnym przepisie nie był potrzebny.
Składniki:
- 250 g gorzkiej czekolady
- 280 g masła (margaryna do pieczenia też się nada, a całość na smaku nie straci)
- 250 g drobnego cukru (1,5 szklanki - nie kubka!)
- 75 g mąki
- 75 g orzechów włoskich (ja je zamieniłam na mąkę - w sumie dałam 150 g mąki, czyli 1 szklankę)
- 3 jaja
- 1/2 szklanki wody
- 50 ml wiśniówki (opcjonalnie - nie było w oryginalnym przepisie)
W oryginale Pani Anna prosi nas o posiekanie orzechów - to zapewne dodaje trochę czasu*, ale ja ten składnik zamieniłam na mąkę - jak kto woli. Do garnka wlewamy wodę, jak się zagotuje dodajemy cukier, a gdy się rozpuści, będzie taki cukrowy syrop, dodajemy połamaną czekoladę i masło. Potem mieszamy, mieszamy, mieszamy, a gdy już się wszystko rozpuści zdejmujemy z kuchenki. Ja dałam garnek na balkon, w zimie bardzo szybko się taka mikstura schłodzi, a nie ryzykowałam z dolewaniem do jajek wrzątku.
Właśnie, co z jajkami? W oryginale mieszało się mąkę i jaja, ale ja chciałam mieć pewność, że ciacho będzie lekkie, dlatego białka ubiłam na sztywną pianę (można dodać szczyptę soli), potem dodałam żółtka, a na końcu przesianą przez sito mąkę (tego również nie było w oryginale).
Obydwie masy łączymy, partiami wlewając czekoladową, która wciąż będzie ciepła/gorąca, do jajecznej, a na końcu dodajemy wiśniówkę. Ja jeszcze dodałam cukier z wanilią.
Na koniec przelewamy masę do tortownicy i nie martwimy się, że jest rzadka. Tortownicę wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni na 15 minut, chyba że nie chcemy lekko płynnego ciasta w środku, co jest niesamowite w tym deserze, to przedłużamy do 20 minut. Dodając wiśniówkę wydłużcie czas pieczenia o 5 minut. Przedłużenie przyda się również w sytuacji, gdy ciasto robimy na ostatnią chwilę, ponieważ właściwą konsystencję nabiera po kilku godzinach. Gdy nie możemy się doczekać, to ciasto można schłodzić na balkonie (w lecie nic to nie da, ale teraz zadziała świetnie).
*orzechy można umieścić w zawiniątku ze ściereczki kuchennej i wyżyć się na nim tłuczkiem do mięsa.
A oto i ciacho:
Jak widać jest coś jeszcze - sosik. Jest to właściwie kisiel wiśniowy, a do jego przygotowania potrzebujemy:
- 450 g wiśni (np. mrożonych)
- cukier puder - według uznania
- 1 łyżkę mąki ziemniaczanej
- 1/2 szklanki wody
Wiśnie przekładamy do garnka, zagotowujemy, po czym dosładzamy według uznania. Ja dodałam 3 czubate łyżeczki cukru pudru, po czym wlałam rozpuszczoną w wodzie mąkę. Pozostawiłam wiśnie lekko kwaśne, ponieważ ciasto jest bardzo słodkie i przyda się przeciwwaga.
Sos podajemy z ciastem, na ciepło lub na zimno.
Smacznego!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz